Düşünsek birazcık dışarda kalan evsiz barksız insanları belki bukadar gırgıra alamayız hayatımızı,belki de mutsuz oluruz durup dururken...
Yolda görmedikçe aklımıza gelmez 6- 7 yaşında mendil satan çocuklar ama evimizin sıcacık odalarında otururken düşünsek onları belki huzur bulamayız evimizde...
Arkadaşlarımızla yemek yerken de görürüz onları içimiz acır belki yanımıza çekeriz gel buyur sende bizimle yemeğimizi paylaş deriz sadece günü kurtarırız onun için ya yarın..
Hergün evimizde bir sıcak yemeğimizin olduğu bilinciyle gideriz ya evsiz ,aç ,işsiz insanlar napsın...
Düşünmek gerek bu azımsanmıycak sayıda insanları sahip çıkmalı her bir birey yakınındaki bu insanlara yaşanılabilir bir dünya için gereklidir bunlar.
Yaşamak için yaşatmak gerek!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumsuz olur mu hiç!!!